E klengen Dännebeemche bleift ganz eleng am Bësch zréck.

Ze vill mickreg an onperfekt, fir erausgesicht ze gi fir Chrëschtdag.

Traureg steet en am kale Schnéi.

Wéi en d’Hoffnung scho bal opginn hat, fënnt e Léift,

Unerkennung a Matgefill an dierf awer nach e richtege Chrëschtbeemchen,

„de Bam vum Liicht” sinn. Wann och anescht wéi erwaart …

Eng magesch waarm Chrëschtdagsgeschicht fir Kleng a Grouss.