De Leo Schummer, e pensionéierte Bréifdréier, wëllt net nokucken, wéi seng Stad Tilt ëmmer méi „op den Hond kënnt“. Säi Jong, den Nikla, dee seng Aarbecht a Frëndin verléiert, struewelt, fir aus senger prekärer Situatioun erauszekommen – zwou Geschichten, déi op den éischte Bléck ausser dem familiäre Lien näischt mateneen ze dinn hunn, gräifen no an no aneneen. De Guy Rewenig weist, wéi autoritär Denkmusteren an aggressiv Verhalensweisen entstinn an iwwert Generatioune weidergedroe ginn. De Leo an den Nikla radikaliséieren sech lues awer sécher a fanne sech ëmmer manner an hirem ëmmer méi bedreelechen Ëmfeld erëm. Mat alle Mëttele wëlle si sech dowéinst géint déi ganz Welt behaapten.